Öncelikle şunu söyleyebilirim ki ben filmin ilk dakikasından itibaren Elena ile empati kurdum hatta özdeşleştim film boyunca. Film yasak bir aşkla başlıyor. Elena yakın arkadaşının itici sevgilisi ile fiziksel bir çekim yaşıyor . Zıt kutuplar birbirini çekiyor yani. 13 yıl sonrasına geçiyoruz. Evliler , 2 çocuk sahibi yetişkin bireyler artık , Elena kardeşinin yokluğunu aratmayan Fabio (film de en sevdiğim karakter oydu) ile açtığı barı başarıyla işletmekte kocası ise sorumsuz ve çapkın bir adam. Hayatları bu düzende ilerlerken bir an da Elena kanser olduğunu öğreniyor ve film o noktadan sonra hayatla yaşam mücadelesi veren güçlü bir kadının eş, hayat ve kanserle mücadelesini anlatan dramatik bir yapıya bürünüyor.
İtalya sokaklarında gezmek, denizin karşısında saatlerce oturmak isteğindeyseniz şidddetle bu filmi izlemnizi tavsiye ederim.
Sevgiyle kalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder