Öncelikle hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Allah'tan rahmet ailelerine sabır diliyorum.Günlerdir blogda yazamadım. Öfkem büyük , insanları dinledikçe ve okudukça daha da büyüdü. En çok da kendimeydi bu öfke.
İşin ihmal kısmını , insan hayatının nasıl önemsenmediğini , yöneticilerimizin çirkin davranışlarını neler döndüğünü hepimiz az çok biliyoruz.Ama benim için bu süreç en çok da millet olarak pek çok şeyi kaybettiğimizi gösterdi bana. VİCDAN diyoruz ya hani insan olmanın en önemli erdemi. Malesef ki Türk halkı artık vicdanını kaybetmiş. İyiliği , yardımseverliği seven , komşusu açken tok yatmayan halkım 300 insanın katledildiği bir olayda takındığı tavırla dehşete düşürdü beni. Günlerdir instagramda vicdansız insanlara bir şeyler anlatabilme çabasındaydım. Duyduklarım , gördüklerim sebebiyle insanlığımdan utandım.
Öncelikle KADER ve ECEL kavramlarını kullananlara sözüm. Çok basit hepimizin aşina olduğu bir söz vardır "Tedbir kuldan takdir Allah'tan"
Yani güzel kardeşim sen tedbirini almayıp , yaşam odaları kurmazsan , asansörlere acil durum jenaretörü takmazsan , çıkış tünelleri hazırlamazsan , 1 saatlik çıkış yolu için 45 dakikalık oksijen tüpü verirsen takdir Allah'tan DİYEMEZSİN. Orada ölenler şehittir. Çünkü bile bile alın teri ile helal ekmek parası kazanmaya çalışan insanlar ölüme terkedildi.
Başbakanın , hükümetin bu durumla ne alakası var diyen arkadaşım ; Tüm dünyadaki madenlerde bu tedbirler alınıyor ve insanlar ölmüyorsa senin de bu madeni denetlemen ve gerekli şartları yerine getirmeden mührü kaldırmaman gerekirdi. Ayrıca sürekli döktükleri o gözyaşlarını neden göremedik bu faciada. Taziye evine yüzlerce korumayla gitmek seni halkına yaklaştırrır mı sence ? Korkunun nedeni ortada.
Kazanın yaşandığı günden bu yana Milli yas ilan edilmişti. Hadi adı konmasın milli yas denmesin insan olarak kalbin sızlamadıysa ben senden korkarım . Senin insan adını almandan ben utanırım. Gülücüklü yemek , bar fotoğrafları paylaşan da gördüm , çalgılı çengili düğününü yapanda.
Kendime öfkelendim çünkü , rahat koltuğumda otururken ezilmeye devam eden halkımın neden bu hükümete oy verdiğini anlamadım. Meğer o insanlar işinden atılmakla tehdit edildikleri için oy vermişler , otobüslerle miting alanlarına taşınmışlar. Soma gibi küçük bir yerde başka iş imkanı olmadığı içinde insanlar ne gösterilirse onu yapmak zorunda bırakılmışlar.
Unutucaz deniyor , haklılar. Ama ben unutmak istemiyorum. Bu utanç ömür boyu eksilmesin omuzlarımızdan.
Azınlık da olsa iyi insanlar var görüyorum , biliyorum , minnet duyuyorum. Bu ülkede yaşamak için sebebim olan insanlar artık zaman birlik olup kötülüklere karşı iyilikle cevap verme zamanı.
Şimdilik yardım mesajlarıyla destek vermeye çalışıyoruz ama büyük adımlar atmalı .Soma da yetim kalan çocuklarımıza sahip çıkmalı , eğitimleri için elimizden ne geliyorsa yapmalıyız.
Uyan artık güzel Ülkem.
