Sosyal medya bağımlılığı ya da akıllı telefon bağımlılığı hepimizin farkında olduğu , sürekli eleştirdiği ama bir türlü vazgeçemediği hastalıklı bir durum.
Evet genellikle güncel olayları takip etme amacıyla kullanıyoruz (yani kendimizi öyle kandırıyoruz) ama çevrenize baktığınızda gerçekten de artık insanların kafasını kaldırmadan yürüdüğünü , otobüste , durakta , kafe de her yerde etrafına bakmadan sadece telefon ile ilgilendiklerini fark edebilirsiniz.
Peki kişisel durumumuz bu kadar hastalıklıyken çok mu önemli , çok mu acil o videoları izlemek ,tweet atmak , facebook da yorum yapmak, gittiğin her mekanda check in yapmak ?
Bir de hazır konu açılmışken çok kısa başka bir sorundan bahsetmek istiyorum. Fotoğraf çekme ve çekilme hastalığı.
Geçen haftalarda çok yakın bir arkadaşımın düğünü oldu. Ve biz düğünün ardından hiç fotoğraf çekmediğimizi ve çekilmediğimizi fark ettik. Fotoğrafçının bize göndereceklerini bekliyoruz. Hiç fotoğrafımız olmadığı için üzüldüm mü ? HAYIR. Çünkü o an o kadar mutlu ve o kadar çok eğleniyorduk ki kimsenin aklına fotoğraf çekilmek dahi gelmedi.
Yani hani biz çok eğleniyoruz , acayip keyifli ortam var diye 140 adet fotoğraf paylaşıyorsunuz ya hah işte o yalan.
Video'nun da söylediği gibi hayatı ıskalamayın. Anın tadını çıkarmaya bakın. Bırakın başkaları ne yaptığınızı bilmesin siz mutlu olun.
Sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder